نقش خانواده سیستم عاملهاى BSD در توسعه تکنولوژى اینترنت

هر روز میلیون ها نفر گستره وسیعى از نیازهاى روزمره خود را از طریق اینترنت تامین مى کنند و در کنار آن از کار کردن با واسط هاى گرافیکى و مشاهده صفحه هاى پرزرق و برق «وب» لذت مى برند. از زمانى که دولت ایالات متحده - که سرمایه گذار اصلى چیزى است که امروزه اینترنت نامیده مى شود - تصمیم گرفت بازیگران تجارى را به آن راه دهد، روز به روز بر سهولت کار با اینترنت افزوده شد. سهولت کار با اینترنت براى توسعه فراگیر آن کاملاً حیاتى بود. در سایه همین سهولت استفاده است که یک نوجوان مدرسه اى بدون هیچ پیش زمینه قبلى در اولین تلاش خود براى اتصال به شبکه جهانى موفق مى شود و خاطره شیرین اولین وب گردى را براى همیشه با خود نگاه مى دارد. از طرف دیگر این مسئله اصلاً اتفاقى نیست و نتیجه سرمایه گذارى هنگفت غول هاى اقتصادى و تلاش متخصصانى است که معمارى شبکه و طراحى پروتکل ها و در نهایت پیاده سازى آنها را بر عهده داشتند. در تمام این مراحل همواره پشت متخصصان به یک ابزار قوى گرم بوده و هست. این ابزار در ایجاد و توسعه اینترنت چنان نقش مهمى ایفا کرده که به جرات مى توان آن را مادر اینترنت نامید. نام این ابزار قوى Unix است. UNIX وقتى با حروف بزرگ نوشته مى شود یک محصول تجارى است. در عین حال از این کلمه براى اشاره به خانواده وسیعى از سیستم عامل ها نیز استفاده مى شود که همگى استاندارد هاى خاصى را رعایت مى کنند که مهم ترین آنها استانداردى به نام POSIX است. براى کاربرد اخیر در این مقاله از شکل Unix استفاده مى کنیم.
خانواده اى که با نام کلى Unix شناخته مى شود چنان وسیع است که خود از چندین زیرخانواده مهم تشکیل شده است. به عنوان مثال تمام انواع توزیع هاى Linux اعضاى زیرخانواده Linux به شمار مى روند. از دیگر زیر خانواده هاى مهم مى توان به System V و BSD اشاره کرد. در هر یک از این خانواده ها چندین سیستم عامل جاى مى گیرند و علاوه بر اینکه هر زیرشاخه ویژگى هاى کلى خاص خود را دارد هر یک از اعضاى آنها با در عین داشتن شباهت هاى بى شمار با دیگران، ویژگى هاى خاص خود را نیز دارد. متخصص هر یک از این سیستم ها به سادگى مى تواند دانش خود را به دیگرى منتقل کند و هیچ یک از آنها نمى تواند جاى دیگران را بگیرد. به عنوان نمونه اى از ویژگى ها کلى جالب است بدانیم خانواده System V بیشتر در میان تولیدکنندگان تجارى محبوبیت دارد در حالى که BSDها همین وضعیت را در مجامع دانشگاهى دارند. خانواده BSD بستر توسعه قسمت عمده تکنولوژى هایى است که امروزه اینترنت براساس آنها کار مى کند. مجموعه این فناورى ها تحت عنوان کلى TCP/IP شناخته مى شوند. از همین رو است که سیستم عامل هاى این خانواده بالاترین کارایى را در محیط هایى دارند که وابستگى شدید به ارتباطات شبکه دارد. به علاوه این سیستم عامل ها سابقه بسیار درخشانى در زمینه امنیت و پایدارى و از همه مهم تر پشتیبانى از معمارى هاى مختلف سخت افزارى دارند. BSDها همیشه سیستم عامل هایى دانشگاهى- صنعتى بوده اند. امروزه نیز عموماً صنایع بسیار رادیکال از نظر فنى که ارتباط خود با دانشگاه ها را از شروط اساسى موفقیت خود مى دانند از این سرمایه هاى عظیم و رایگان بهره مى برند. یک مثال خوب از این قبیل شرکت ها، غول اینترنتى معروف یعنى Yahoo! است. این شرکت که مستقیماً از Stanford بیرون آمده یکى از مهم ترین پشتیبان هاى سیستم عامل هاى پیشرفته BSD است.
•تاریخچه BSD
تاریخچه ایجاد این خانواده و زیرشاخه هاى مختلف آن از جذاب ترین و آموزنده ترین داستان هاى علمى است. در این نوشته این داستان زیبا را مرور مى کنیم. قبل از پرداختن به چگونگى توسعه این سیستم عامل ها خوب است مشخص کنیم این داستان براى چه کسانى مفید است. به عقیده نگارنده مخاطبان اصلى چنین داستان هایى متولیان توسعه تکنولوژیکى در داخل دولت و نیز دانشگاه ها هستند. این افراد در کشور ما هنوز به خوبى نمى دانند با متخصصین و محققین دانشگاهى چگونه ارتباط برقرار کنند، چگونه آنها را به انجام کار هاى مورد نظر خود تشویق کنند و به طور خلاصه چگونه توانایى هاى آنها را به کار گیرند.
در اوایل دهه ۱۹۶۰ هنوز اکثر کامپیوتر ها و Mainframeها توسط سیستم عامل هاى دسته اى که اصطلاحاً Batch Processing Operating System نامیده مى شوند به کار گرفته مى شدند. اولین بار در دهه ۱۹۵۰ ایده سیستم عامل هاى اشتراک زمانى مطرح شده بود، اما به دلیل محدودیت هاى کامپیوتر هاى آن زمان که حتى به اندازه یک تلفن همراه امروزى حافظه نداشتند امکان استفاده مناسب از این ایده فراهم نبود. اولین سیستم عامل اشتراک زمانى معروف، CTSS نام داشت. نقاط قوت ذاتى فراوان این سیستم عامل همه غول هاى دنیاى کامپیوتر را متوجه ساخته بود که دیر یا زود سیستم عامل هایى از این دست فراگیر خواهند شد. براى پیشى گرفتن از دیگران شرکت General Electric به همراه شرکت مخابرات آمریکا یعنى AT&T و با همکارى تحقیقاتى دانشگاه MIT پروژه اى به نام Multics را شروع کردند. هدف از این پروژه تولید سیستم عاملى بود که Mainframeهاى بزرگ را به صورت اشتراک زمانى در اختیار هزاران هزار کاربر قرار دهد. Multics در واقع بسیار فراتر از زمان خود بود و اهداف اقتصادى بنیانگذاران خود را تامین نمى کرد. در نتیجه رشد بسیار کند پروژه، AT&T از Multics کناره گرفت و پس از این اتفاق Multics به حیات خود ادامه داد اما هرگز به یک سیستم عامل فراگیر تبدیل نشد.
دو نفر از محققین AT&T که در یکى از آزمایشگاه هاى تحقیقاتى AT&T به نام Bell Labs بر روى Multics کار مى کردند کن تامپسون و دنیس ریچى بودند. این دو نفر با همکارى افراد دیگرى با بهره گیرى از ایده هاى بسیار پیشرفته اى که در Multics وجود دارد و براى به کار انداختن کامپیوتر PDP-7 که در آزمایشگاه در اختیار داشتند سیستم عاملى بسیار ساده ساختند و نام آن را Unics (بر عکس Multics) نهادند که بعد ها به Unix تغییر پیدا کرد. به تدریج توانایى هاى ذاتى Unix و دانش و تجربه طراحان آن، این سیستم عامل را در قسمت هاى مختلف AT&T معروف ساخت و کاربرد هاى واقعى آن باعث شد بودجه بیشترى براى توسعه آن در اختیار این افراد قرار بگیرد. اما همچنان Unix یک سیستم عامل آزمایشگاهى و بسترى براى تحقیقات در زمینه هاى مختلف کامپیوتر بود. در آن زمان بنابر قوانین ایالات متحده AT&T حق کسب درآمد از طریق فروش نرم افزار را نداشت. محققین Bell Labs از این فرصت بهره جسته، Unix را به صورت رایگان در اختیار متقاضیان که عموماً مراکز تحقیقاتى و دانشگاهى بودند قرار دادند. این امر نقش بسیار مهمى در توسعه فناورى هاى مختلف در دل این سیستم عامل جدید داشت و موجب رشد بسیار سریع آن به خصوص در میان قشر تحصیل کرده و محققین شد، امرى که همچنان در کنار معمارى خاص Unix عامل اصلى توسعه پایدار سیستم عامل ها ى این خانواده است. در کنار این مسئله باز بودن متن Unix نقش بسزایى در توسعه دانش سیستم عامل و نیز خود Unix داشت.
کن و دنیس اولین مقاله در زمینه Unix را در سمپوزیوم «اصول سیستم عامل ها» در دانشگاه «پرودو» در نوامبر سال ۱۹۷۳ ارائه کردند. یکى از حاضران به نام پروفسور باب فابرى که از اساتید دانشگاه کالیفرنیا بود به این سیستم عامل جدید علاقه مند شد و از تامپسون خواست نسخه اى از Unix را در اختیار دانشگاه وى قرار دهد. براى نصب این سیستم عامل یک کامپیوتر جدید لازم بود. تا آن زمان تمام کامپیوتر هاى دانشگاه برکلى mainframe هایى بودند که پردازش دسته اى انجام مى دادند. در نهایت سه دپارتمان علوم کامپیوتر، ریاضیات و آمار توانستند با کمک هم یک کامپیوتر PDP-11خریدارى کنند. پس از تلاش بسیار Unix بر روى این ماشین جدید نصب شد. به زودى این کامپیوتر کاربرد هاى فراوانى در برکلى پیدا کرد. از جمله گروه توسعه پایگاه داده INGRES محیط پردازش دسته اى را رها کرده نرم افزار خود را به Unix منتقل کرد. آنها پس از مدتى نرم افزار خود را به صورت رایگان و با متن باز در اختیار متقاضیان قرار دادند. این روند در برکلى ادامه پیدا کرد و به این ترتیب نرم افزار هاى فراوانى به صورت رایگان در اختیار متقاضیان قرار مى گرفتند. این نرم افزار ها تحت عنوان BSD یا Barkeley Software Distribution توزیع مى شدند. کسانى که با دنیاى Unix آشنایى دارند، همچنان با بسیارى از آنها مانند ویرایشگر vi زندگى مى کنند.
تحقیق و توسعه به شکل خودجوش و داوطلبانه تا سال ۱۹۷۹ در برکلى ادامه پیدا کرد. تا این زمان سه نسخه از BSD منتشر شده بود. این نسخه ها به عنوان مکملى براى Unix اصلى که توسط AT&T منتشر مى شد عمل مى کردند. علاوه بر این دانشگاه برکلى نقش عمده اى در قابل اجرا کردن Unix بر روى یکى از مهم ترین سخت افزار هاى آن زمان به نام VAX ایفا کرد. Unix در آن زمان سیستم عاملى محسوب مى شد که مى توانست با کم ترین هزینه بر روى سخت افزار هاى جدید اجرا شود. این امر ناشى از این واقعیت بود که بر خلاف سیستم عامل هاى دیگر رایج در آن زمان Unix به زبان ماشین نوشته نشده بود بلکه آن را با زبانى «سطح بالا» به نام C _ که اختراع Dennis Ritchie بود_ نوشته بودند.
در همین زمان اتفاق مهم دیگرى در آژانس تحقیقات پیشرفته وزارت دفاع آمریکا (DARPA) در حال رخ دادن بود که تاثیر بسیار مهمى بر Unix و به خصوص BSD داشت. DARPA پایه گذار شبکه اى به نام ARPAnet بود که پدر اینترنت محسوب مى شود. یکى از مشکلات اصلى DARPA وابستگى به محصولات یک شرکت خاص براى رایانه هاى ARPAnet بود. DARPA ترجیح مى داد به محققانى که از ARPAnet استفاده مى کردند این امکان را بدهد که هر سخت افزارى را انتخاب کنند و با نصب یک سیستم عامل استاندارد بر روى آن بتوانند با تمام کامپیوتر هاى دیگر موجود در ARPAnet ارتباط برقرار کنند. پس از مطالعاتى در این زمینه مدیران DARPA سیستم عامل Unix را با توجه به قابلیت انتقال سریع به سخت افزار هاى جدید به عنوان سیستم عامل استاندارد ARPAnet انتخاب کردند.
بالاخره با سرمایه گذارى DARPA، محققان دانشگاه برکلى فعالیت خود را با سازماندهى جدید و با هدف تولید سیستم عامل مورد نظر آنان شروع کردند. اولین مرحله کار اعمال تغییرات لازم و نیز توسعه بخش هاى جدیدى در Unix موجود براى تامین نظر DARPA بود. این تغییرات عبارت بودند از تولید یک سیستم فایل کارا، فراهم آوردن امکان داشتن پردازه هاى با فضاى آدرس بزرگ و تکنیک هاى ارتباط بین پردازه ها براى تسهیل انجام محاسبات توزیع شده در ARPAnet. در کنار این ویژگى ها اولین پیاده سازى پروتکل هاى TCP/IP در BSD صورت گرفت و تلاش زیادى براى بهبود کارایى آن صورت گرفت.روش کار به این ترتیب بود که کد تغییر یافته Unix که در برکلى تولید مى شد به صورت رایگان در اختیار متقاضیان قرار مى گرفت، مشروط بر آنکه دریافت کننده هزینه مجوز استفاده از UNIX را به AT&T بپردازد. بالاخره در سال ۱۹۸۹ کد هاى تولید شده توسط CSRG به صورت جداگانه تحت عنوان Networking, Release1 و با مجوزى که امروزه به مجوز BSD معروف است ارائه شد. محبوبیت این توزیع به دلیل رایگان بودن آن به حدى رسید که توسعه دهندگان اصلى در CSRG وسوسه شدند تمام قسمت هایى را که متعلق به AT&T Unix بود را دوباره بنویسند تا بتوانند یک سیستم عامل کامل را تحت مجوز آزاد BSD در اختیار همگان قرار دهند.
مشکل اصلى ارائه یک سیستم عامل کامل بازنویسى حجم قابل توجه برنامه هاى کاربردى و کتابخانه هاى C بود. براى انجام این کار CSRG به یک ابتکار جالب دست زد. آنها در محافل مختلف علاقه مندان Unix، هدف خود را اعلام کردند و از افراد داوطلب خواستند این قسمت هاى سیستم عامل را بازنویسى کنند و در مقابل نام آنها در کنار توسعه دهندگان CSRG منتشر خواهد شد. این روش بر خلاف آنچه در آغاز به نظر مى رسید کاملاً موفق بود و در مدتى حدود دو سال تمام این قسمت ها بازنویسى شدند. پس از آن توسعه دهندگان اصلى در CSRG، کار دشوار بازنویسى قسمت هاى مختلف هسته را شروع کردند. پس از چندین ماه کار تقریباً تمام شده بود و تنها ۶ فایل مربوط به هسته باقى مانده بود که باید بازنویسى مى شد. بازنویسى این فایل ها به زمان نسبتاً طولانى نیاز داشت. در نهایت CSRG تصمیم گرفت به جاى صرف وقت لازم براى بازنویسى این ۶ فایل آنچه را که موجود بود در اختیار همگان قرار دهد.براى توزیع این مجموعه جدید که در واقع یک نسخه کاملاً جدید و رایگان از سیستم عامل Unix بود اتفاق بسیار جالب توجهى افتاد. با توجه به حجم عظیم کار انجام شده کاملاً منطقى بود که کد جدید با یک نام جدید و مناسب ارائه شود. اما CSRG به این نتیجه رسید زمان و هزینه لازم براى طى کردن مراحل حقوقى توزیع کار انجام شده تحت یک نام جدید ارزش چندانى ندارد و در نتیجه تمام این سیستم عامل جدید تحت عنوان Networking, Release2 عرضه شد، در حالى که آنچه در اختیار کاربران قرار مى گرفته در واقع یک سیستم عامل کاملاً رایگان بود.
•BSDهاى مدرن
ویژگى هاى منحصر به فردى که از همان ابتدا در کد BSD وجود داشت ادامه حیات آن را به صورت فعال تضمین مى کند. هم اکنون BSDها یک خانواده مهم از Unix محسوب مى شوند که چندین عضو مهم دارد. بیشتر این سیستم عامل ها همچنان ماهیت باز و رایگان خود را حفظ کرده اند. در این قسمت سه سیستم عامل که از بقیه مهم ترند را معرفى مى کنیم.
NetBSD
جایگزین کردن ۶ فایل باقى مانده کار چندانى نداشت. شخصى به نام Jolis به سادگى این فایل ها را براى معمارى Intel386 ایجاد کرد و سیستم عامل حاصل را BSD 386 نامید. وى نتایج کار خود را بر روى شبکه قرار داد تا هرکه مایل بود آن را Download کرده استفاده کند. BSD 386 بسیار محبوب شد و کاربران زیادى پیدا کرد. متاسفانه خود Jolits وقت کافى براى تکمیل و اصلاح BSD 386 نداشت و حتى نمى توانست اصلاحاتى را که کاربران علاقه مند به او مى دادند در سیستم اصلى اعمال کند. در نتیجه عده اى از کاربران حرفه اى۳۸۶ BSD گروهى به نام NetBSD را تشکیل دادند تا امکانات ۳۸۶ BSD را توسعه داده اشکالات آن را برطرف کنند. به تدریج گروه NetBSD شروع به توسعه سیستم کرد. این افراد هدف خود را پشتیبانى از تمام سخت افزار هاى ممکن قرار دادند و از روشى مشابه آنچه در CSRG استفاده مى شد براى تحقیق و توسعه استفاده کردند. گروه NetBSD همچنان در حال فعالیت است و سیستم عامل NetBSD جایگاه بسیار ویژه اى در میان محققین و دانشگاه ها دارد.
FreeBSD
کمى بعد از تاسیس گروه NetBSD عده اى دیگر از علاقه مندان BSD گروهى به نام FreeBSD تشکیل دادند تا اشکالات موجود در۳۸۶ BSD را حل کنند و سیستم عاملى قوى براى سخت افزار هاى PC ایجاد کنند که براى همه کاربران _ حتى کاربران غیر حرفه اى- قابل استفاده باشد. امروزه FreeBSD یکى از پرکاربرد ترین Unixها است. هزاران هزار کارگزار اینترنتى از این سیستم عامل پیشرفته اینترنتى براى ارائه خدمات خود استفاده مى کنند. تلاش هاى توسعه دهندگان FreeBSD در جهت افزایش کارآیى آن در کنار ویژگى هایى که از BSD به ارث رسیده است FreeBSD را به یکى از کاراترین Unixهاى موجود تبدیل کرده است.
OpenBSD
در سال ۱۹۹۵ در پى اختلافاتى که میان تیم NetBSD و یکى از اعضاى اصلى این تیم پیش آمد، سیستم عامل جدیدى به نام OpenBSD از NetBSD مشتق شد. تیم OpenBSD هدف اصلى خود را توسعه یک سیستم عامل امن قرار داده است و در این زمینه بسیار موفق بوده است. هم اکنون به اعتراف همگان امن ترین سیستم عامل موجود سیستم عامل رایگان OpenBSD است. این سیستم عامل یکى از سردمداران عرصه امنیت سیستم عامل ها است.بسیارى از حفاظ ها (دیوار هاى آتش) در شبکه هاى کوچک و بزرگ از سیستم عامل فوق العاده امن OpenBSD استفاده مى کنند. بسیارى دیگر از کسانى که حساسیت هاى امنیتى بالایى دارند این سیستم عامل را به عنوان گزینه اول در نظر مى گیرند.

ساخت حافظه قابل استفاده در رایانه هاى کوانتومى

ایرنا: دانشمندان براى نخستین بار موفق شده اند یکى از اجزاى اصلى حافظه قابل استفاده در رایانه هاى کوانتومى را به کمک رشته اى از اتم ها تولید کنند. این حافظه از نوع «رجیستر» (Register) است و طراحى آن مى تواند راه را براى ساخت نخستین رایانه کوانتومى جهان هموار کند. ایده رایانه هاى کوانتومى به کلى با رایانه هاى مرسوم امروزى تفاوت دارد. رایانه هاى امروزى براى تمامى محاسبات و عملیات خود از کدهاى باینرى(صفر و یک ) به صورت بیت هاى اطلاعاتى استفاده مى کنند، این درحالى است که در یک رایانه کوانتومى از بیت هاى کوانتومى یا کیوبیت ها استفاده خواهد شد. ایده استفاده از بیت هاى کوانتومى براى پردازش اطلاعات، از ویژگى هاى کوانتومى مواد گرفته شده است. در فیزیک کوانتومى، ذرات مى توانند در هر لحظه داراى چندین وضعیت باشند و بیت هاى کوانتومى نیز با الگوبردارى از همین ویژگى ذرات، امکان انجام حجم عظیمى از محاسبات به طور همزمان را فراهم مى کنند. دانشمندان دانشگاه «بن » در آلمان به تازگى موفق شده اند سرعت حرکت اتم هاى عنصر «سزیوم » را کاهش داده و این اتم ها را درون یک پرتو لیزرى گرفتار کنند و از آن براى ساخت یکى از مهمترین اجزاى رایانه، یعنى حافظه از نوع رجیستر، استفاده کنند. رایانههاى امروزى با انجام عملیاتى نظیر مقایسه بیت هاى صفر و یک موجود در رجیسترها و ترکیب کردن این فعالیت ها با یکدیگر، به انجام محاسبات مى پردازند. در این مطالعه دانشمندان آلمانى با استفاده از پرتوهاى مایکروویو موفق شدند اطلاعات مورد نظر خود را به این حافظه کوانتومى وارد کنند و براى این منظور، الکترون هاى موجود در مدار هسته اتم هاى سزیوم را به وضعیت هاى کوانتومى جدید منتقل کردند. فرایند کار بدین صورت است که پرتو مایکروویو، الکترون ها را از مدارهاى طبیعیشان در حول هسته اتم سزیوم خارج کرده و در فضاى بین این مدارها جاى مى دهد و این وضعیت جدید اتم هاى سزیوم را مى توان به کمک دوربین هاى دیجیتالى بسیار حساس شناسایى کرد. به گفته دانشمندان دانشگاه «بن»، استفاده از حافظه هاى رجیستر ساخته شده از رشته هاى اتم ها در مقایسه با سایر روش هاى پیشنهاد شده ، راه حل مناسبترى براى طراحى و ساخت رایانه هاى کوانتومى است. قدم بعدى دانشمندان ، جاى دادن دو یا چند بیت کوانتومى در این حافظه رجیستر و انجام عملیات منطقى میان آنهاست که این فرایند به معناى انجام پردازش و محاسبات رایانه اى خواهد بود.

Windowsیا Linux

 

تمامی نرم افزارهای موجود درUnix، در Linux نیز وجود دارند و همچنین دستوراتی از جمله  bcو Sed و  trو  awkو  lsو خیلی دستورات دیگر که در محیط متنی (Text) سیستمهای  Unix Base مورد استفاده قرار میگیرند، عینا در  Linuxکپیبرداری شدهاند .برنامه های زیادی برای محیط  X Windows در Linux وجود دارند که از جمله این برنامه ها مجموعه  Star Office است .این مجموعه دقیقا شبیه Microsoft Office در سیستم عامل  Windows انجام وظیفه می کند .در این مجموعه برنامه Star Writer جایگزینWord ، StarCalc جایگزین Excel و StarImpress جانشین PowerPoint شده است .همچنین از بانک اطلاعاتی  MYSQL به عنوان جایگزین مناسبی برای MS Access میتوان استفادهکرد .در محیط  KDE احتیاجی به نمایشگر عکس نیست، چراکهاین محیط، یک نمایشگر عالی به همراه دارد .برنامه ای به نامArchiver بهراحتیمیتواند جایگزین Winzip و همچنین برنامهای  به نام XMMS که یک  Playerبسیار قوی است، می تواند جایگزین  Winamp در ویندوز شود .نکته جالب توجه دراین سیستم عامل، این است که شما احتیاجی به  Firewallو AntiVirus نخواهید داشت، زیرا نحوه ردیابی در این سیستم عامل، فرق میکند و همچنین یک  Firewall قوی، روی این سیستم از قبل نصب شده است .لازم به ذکر است تعداد کل ویروسها، کرمها و اسبهای تروا که تاکنون برای Linux نوشته شده 19 عدد است که در مقابل چندین هزار ویروس شناخته شده در ویندوز عدد ناقابلی است .در این سیستم عامل ویرایشگرهای متن بسیار قوی از جمله  jove, pico , ex,vi :تعبیه شده است .حال ممکن است این سوال به ذهن شما خطور کند که آیا می توانید این سیستم عامل را جایگزین ویندوز خود کنید یا خیر ‚ البته باید ذکر کنم  Linux را تنها میتوان با  Windows2000 نسخه سرور (server) مقایسه کرد، زیرا این سیستم عاملها برای مصارف شبکهای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و مسائل امنیت فایل سیستم و کرنل در آنها به خوبی رعایت شده است .واقعا اگر یک سرور ندارید و قصد استفاده از  Linuxرا در محیطهای غیر شبکهای دارید، به شما پیشنهاد میکنم که آن را جایگزین ویندوز نکنید .برنامههای سیستم عامل  Linux بسیار محدود بوده و هنوز به طور کامل و کافی گسترش نیافته است، ولی شما در سیستم عاملهای مایکروسافت، به راحتی میتوانید برنامههای مورد نظر خود را بیابید .اگر چه برنامههایی مانند Dos Emulator و  Windows Emulatorدر  Linux وجود دارند که این محیطها را شبیه سازی میکنند، ولی هنوز بسیار محدود بوده و کارایی لازم را ندارند .البته باید بدانید که  Linuxقدرت و امنیت خود را در سیستمهای سرور نشان داده است .نکته دیگر، قدرت  Linux در مدیریت حافظه، برای اجرای کرنل و برنامه های مختلف نسبت به ویندوز است .در مقایسه چند پردازنده ای، Linux برتری خود را بر ویندوز 2000 نسخه سرور نشان میدهد .در Linuxمیتوان یک سیستم با 16 پردازنده مرکزی، (CPU) داشت ولی ویندوز 2000 تنها 8 پردازنده را پشتیبانی میکند .هرچند این امکان برای سرورهای عظیم بسیار حائز اهمیت است و برای کاربر عادی، تفاوت چندانی نخواهد داشت در ادامه به مقایسه دو سیستم عامل  Win2k با  Service Pack 1و  Linux Redhat 7.1از نظر استفاده RAM و Swap File ها میپردازیم .همانطور که ملاحظه میکنید، بعد از بوت شدن،  Linux فضای 45 MB را در حافظه اشغال میکند ولی در ویندوز، این مقدار  140 MB در بارگذاری اولیه است و  Swap فایلها در ویندوز  35 MB بوده و در  Linux این مقدار صفر است .در جدول زیر، مقایسه دیگری در مورد دو نرم افزار  Star Office 5.2و  Office 2000 در استفاده از حافظه وجود دارد .

برای تعویض Windows با Linux تنها نکتهای که باید در نظر داشته باشید، درایور دستگاههایی است که در ویندوز شناسایی میشود ولی این امکان وجود دارد که  Linuxآنها را شناسایی نکند .ضمنا در نظر داشته باشید که حداقل سختافزار مورد نیاز برای نصب  Linux بسیار کمتر از حداقل سختافزار مورد نیاز، برای ویندوز است .با وجود تمام نکات ذکر شده و مقایسهها، همچنان پیشنهاد میکنم که از Windows برای کارهای روزمره استفاده کنید، زیرا با آن احساس راحتی بیشتری خواهید کرد .ولی در عین حال میتوانید  Linux را نیز در کنار دیگر سیستم عاملهای موجود در سیستم داشته باشید و با استفاده از  Boot Managerلینوکس، با نام  LILOمحیط Multi Boot ایجاد کنید

محیط  X Windowsچیست ؟

معمولا برای راحتی تلفظ ، به این محیط،  X نیز گفته میشود که بر پایه GUI بنا نهاده شده و یک محیط گرافیکی قوی برای راحتی کار در  Linux است .در این محیط شما میتوانید چندین پنجره Terminal را به طور همزمان در یک صفحه داشته باشید،  به طوری  که در هر پنجره، یک کاربر  Loginکرده باشد .معمولا در محیط Xو هر محیط گرافیکی دیگر، میتوان از ماوس برای راحتی بیشتر استفاده کرد .خیلی از برنامهها مانند بازیها و نرمافزارهای گرافیکی و کاربردی برای محیط  X نوشته شده است .محیط X در ابتدا توسط انجمن علمی دانشگاه ماساچوست ایجاد شد و بعد از آن بهطور رایگان در UnixBase ها مورد استفاده قرار گرفت .نسخه محیط  X برای سیستم عامل لینوکس Xfree86 نام دارد .همان طوری که میدانید  Linux از دو محیط متنی و گرافیکی تشکیل شده است .معمولا محیط متنی به دلیل کاربر پسند نبودن مورد توجه و پسند کاربران مبتدی قرار نمیگیرد، ولی این محیط برای کاربران حرفهایتر که ازLinux برای مصارف شبکه استفاده میکنند، رضایت بخش است، زیرا دوام سرویسهای نصب شده و در حال استفاده در محیط متنی، بسیار بیشتر از دوام سرویسها در محیط گرافیکی است تا جایی که خیلی از شبکه ها بدین دلیل، سرور خود را از NTبه Linux تبدیل میکنند .در سیستم عامل Linux مشاهده میشود که سیستم بدون راهاندازی مجدد در طول یک یا دو ماه، به درستی انجام وظیفه میکند، ولی سیستم عامل  NTاینگونه نیست و مدیر شبکه حداقل روزی یکبار باید سرویسهای کارگزار را کنترل کرده  تا از صحت عملکرد آنها اطمینان حاصل کند و یا هر چند وقت یکبار، سیستم را  Restart کند.

البته، اگر سرور  Linux در محیط گرافیکی  Linuxانجام وظیفه کند، مطمئنا به مشکلاتی از این قبیل بر خواهد خورد .یکی از محیطهای گرافیکی  Linuxکه محیطی راحت و دوست داشتنی را برای کاربران خود فراهم میکند،  KDE نام دارد .این محیط بسیار شبیه دسکتاپ  در ویندوز است .البته بر خلاف ویندوز، Linux دارای چندین دسکتاپ  در یک محیط گرافیکی است.

به این نکته باید توجه کرد که سرعت محیطهای گرافیکیLinux ، در حد ویندوز یا حتی کمی کندتر از آن است، زیرا GUI در ویندوز به صورت ذاتی به همراه سیستم عامل است ولی در لینوکس محیطهای گرافیکی به عنوان برنامه هایی جدا از سیستم عامل هستند و گاهی بر روی لینوکس بار اضافی ایجاد می کنند